Hamadan to rejon położony między Kurdystanem i Azerbejdżanem a leżącą bardziej na południu krainą Bachtiarów W północnej części Hamadanu typowe są wzory wykorzystywane na kobiercach kurdyjskich, tzn. bota, mahi (wzór rybi zwany też wzorem heratu), bordiury samowarowe (zwane również krabowymi). Południowa część, granicząca z ziemiami bachtiarów, obfituje w motywy kwiatowe. Na północy przeważają wzory regularne geometryczne, na południu kwiatowe kompozycje medalionowe.

Bardzo wcześnie zrezygnowano tu z użycia wełny w konstrukcji dywanów zastępując ją bawełną. Węzły zakłada się i symetryczne, i asymetryczne.

W opisywanym kobiercu pole główne wypełniają rozbudowane motywy kwiatowe pięknie skomponowane z różnorodnych elementów. W środku znajduje się medalion – symboliczne przedstawienie basenu wodnego, stałego elementu perskiego ogrodu. W narożnikach – bogate ornamenty kwiatowe.

Bordiurę kobierca zdobią motywy samowarowe i rozety typowe dla wyrobów kaukaskich i północno-zachodniego Iranu. Całość obrazu w klasycznych kolorach czerwieni, indygo i kremowym.

Tak bogate obrazowanie wskazuje jako miejsce powstania kobierca historyczną Ekbatanę (dzisiaj miasto nazywa się Hamadan) stolicę państwa Medów założoną w VIII w p.n.e.

Kobierzec należy do dość rzadkich wyrobów o tak finezyjnym rysunku. Utkano go zwięźle z połyskującej wełny, co zapewni mu długowieczność.