Senne, obecnie Sanandadż, to obok Bidżaru najważniejszy ośrodek tkacki w perskim Kurdystanie i stolica prowincji.

Kurdowie perscy mają swój charakterystyczny styl. Ich kobierce już od XIX wieku robione są raczej na konstrukcji bawełnianej. Wełniana osnowa – jak w tym kobiercu – pojawia się rzadko i mówi jasno o miejscu powstania, którym był prowincjonalny mały warsztat. Węzły w dywanach zakłada się bardzo gęsto i silnie ubija kolejne rzędy. W rezultacie powstają bardzo wytrzymałe wyroby o litej, niezwykle trwałej powierzchni runa.

Kolorystyka kobierców z Senne zwykle jest klasyczna – czerwień, indygo i jasne odcienie naturalnej wełny. Czasem pojawiają się złamane barwy niebiesko-zielonkawe, tak typowe dla dywanów kaukaskich, albo odcienie szafranu.

Wzornictwo, najczęściej drobne jak w bidżarach, potrafi zaskakiwać wyrazistą kompozycją i kontrastowym doborem kolorów. Często spotyka się wariacje motywu bota – stylizowany cyprys będący symbolem sylwetki ludzkiej. Wydaje się, że inwencja tkaczy z Senne nie zna granic w komponowaniu niezliczonych wariacji wzorów bota – jak w opisywanym kobiercu.

W Senne, obok dywanów, powstają pełne maestrii kilimy o rozległej palecie odcieni i starych wzorach.

Wyroby z Senne są prawdziwą ozdobą każdej kolekcji, a ich jakość zapewnia im niezwykłą żywotność. Opisywany kobierzec jest prawdziwą rzadką perłą.

Stan bardzo dobry