Afszarowie są rodziną o korzeniach tureckich, toteż miejscem ich pochodzenia jest północny zachód kraju. Dziś można ich spotkać w różnych częściach Iranu, w które rzucała ich historia i przymusowe przesiedlenia.

Tkaniny afszarskie należą do niezwykle ciekawych. Precyzyjnie komponowane układy wzorów mają często bardzo stary rodowód zakorzeniony w tradycji ludów południowego Kaukazu. Styl dywanów afszarskich, nawet z rejonów położonych na południu Iranu, jest bardzo charakterystyczny zarówno w obrazowaniu jak i sposobie tkania.

Kobierce afszarskie zwykle nie są duże, choć zdarzają się i takie o pokojowych rozmiarach. Mogą posiadać medalion, mogą mieć wzór ciągły. Motywy zdobiące tkaniny afszarskie są wyraźnie zgeometryzowane. Często układane skośnie zapełniają całe pole powtarzalnym schematem finezyjnie rozbudowanego motywu, w którym można znaleźć symbole bota, rybie, roślinne. Bogactwo obrazowania jest ogromne. Kolorystyka bardzo zróżnicowana i starannie dobierana.

Opisany dywan powstał w zachodnio-centralnym Iranie w miejscowości Szahre Babak, gdzie Afszarowie żyją od czasu zesłania w XVI wieku. W polu głównym spotykamy dwa medaliony wśród uporządkowanych motywów bota. Gdyby myśleć symbolicznie, bota to przedstawienie człowieka, szeregi bota mówia więc o następstwie pokoleń, jak drzewa życia na kobiercach.

Rozety znajdujące się na bordiurze, symetryczne wertykalnie i horyzontalnie, składają się z czterech ćwiartek. Liczba cztery jest jedną z magicznych liczb w religiach przyrody, bo cztery strony świata, cztery fazy księżyca, cztery żywioły, cztery pory roku to podstawy wyobrażenia o świecie.

Stan bardzo dobry